Mirte's verhaaltjes uit Oeganda

Byebye Uganda!

Dat was het dan, mijn laatste dagen in Oeganda zitten er op. De afgelopen paar dagen ben ik nog veel culturele dingetjes wezen bekijken. Ten eerste een dans show. Bij deze avondvullende show werden allerlei traditionele dansen vanuit heel Oeganda, Rwanda en Burundi laten zien, met bijpassende Afrikaanse muziekinstrumenten. Tijdens de show werd er ook vanalles verteld over de geschiedenis en culturele waarden van deze dansen. Hele leuke avond gehad dus!

Verder ben ik de Gaddafi Mosque nog wezen bekijken, dit is de op een na grootste moskee in Afrika. Ik vond het heel bijzonder om eens kijkje in een moskee te mogen nemen, maar vooral gaaf dat we in de toren mochten. 277 Treden moesten we omhoog klimmen maar wat een mooi uitzicht over Kampala heb je dan! Vanuit de toren werd er nog wat verteld over de geschiedenis van Kampala, hoe deze stad is ontstaan en hoe de stad in elkaar zit. Omdat het uitzicht zo mooi was ben ik zelfs nog een keertje terug geweest om vanuit de toren naar de zonsondergang te kijken!

Ook ben ik nog bij de baha'i temple geweest. Dit is een tempel van de baha'i religie, had ik nog nooit van gehoord trouwens, maar de tempel is bedoeld als bidplaats voor alle geloven. Tenslotte ben ik nog bij dr Martyrs Church geweest. Op 4 juli wordt er in Oeganda Martyrs day gevierd om de martyrs te eren die op de plaats van waar deze kerk nu staat levens zijn verbrand. Ook is dit de plek waar paus Fransicus vorig jaar is geweest om de Oegandezen toe te spreken.

Ook mijn stage is afgerond. De laatste dagen op het lab en in het koffie onderzoekscentrum zitten er op, de verslagen zijn af en de eindbeoordeling was zeer prima!

Het laatste weekend in Kampala heb ik twee nieuwe meisjes die in het compound komen wonen een beetje bekend gemaakt in de buurt en zijn we met z'n allen als afscheidsdiner sushi wezen eten.

Ik zit nu in het vliegtuig van Dubai naar Düsseldorf dit verhaal te typen en zit wrug te denken aan wat mijn indrukken van deze reis zijn geweest. Ten eerste heb ik veel geleerd over het doen van een onderzoek, op het gebied van agriculture en over de agriculture zoals hij nu in Afrika is. Daarnaast heb ik super leuke mensen ontmoet, iedereen is veel met elkaar opgetrokken, je wordt door iedereen geholpen en we hebben vele leuke avondjes samen gehad. Ik denk dat dit de ervaring heel anders heeft gemaakt dan als ik hier alles alleen had moeten uitzoeken. Ik ben heel blij dat ik deze mensen heb leren kennen, en aangezien het voornamelijk Nederlanders waren zie ik ze vast nog wel eens terug. Verder heb ik een paar woordjes luganda leren spreken. Oke hele gesprekken gaan niet lukken, maar een simpele hallo, hoe gaat het met je, alsjeblieft, dankjewel, meneer, mevrouw, oke lukt wel. Verder heb ik geduldig leren zijn, aangezien iedereen altijd te laat is in Oeganda en denk ik dat ik ook wel wat zelfstandiger ben geworden. Als je dingen wilt ondernemen, dingen wilt zien, dingen wilt leren en dingen wilt meemaken moet je er echt zelf werk van maken en er zelf achter aan gaan anders komt er niks van. Ten slotte heb ik geleerd dat het niks voor mij is om in Afrika te wonen. Tien weken was een mooie ervaring, maar het was ook lang genoeg. Ik heb echt een goede tijd gehad in Oeganda, maar ik ben ook wel blij dat ik nu weer lekker naar huis mag.

Reacties

Reacties

Annet

Je hebt ons goed op de hoogte gehouden van al je avonturen met je mooie verhaaltjes en mooie foto's. Een super fijne tijd en een hele ervaring voor jouw! 10 weken zijn omgevlogen maar ik ben wel blij als je er strakjes weer bent. xxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!